Bursaspor 0 Fenerbahçe 1

Fenerbahçe için "en zorlu" kategorisinde görülebilecek iki deplasman var bu sezon. Biri Diyarbakırspor, biri de Bursaspor. İkisini de kayıpsız atlattı Fenerbahçe.

Şimdi muhtemelen çok emin bir yorum olmuş diyenler çıkacaktır ama buradaki "en zorlu"dan kasıt, sadece rakip olarak görme anlamında değildir. Saha dışı etkenler bakımındandır aynı zaman da. Diyarbakır malum sebeplerden dolayı çok zor bir deplasmandır Fenerbahçe için. Zaten şundan birkaç hafta önce yaşananları hepiniz gördünüz. Demek istediğim şeye kanıt olmuştur orada yaşanan her şey. Benzeri olaylar başka stadlarda da yaşanır ama en uç noktada yaşanan yer olduğu için Diyarbakırspor deplasmanı zordur Fenerbahçe için.

Bursa deplasmanı da gerek stadın yapısı gerekse de tribün atmosferi bakımından bence bu ligdeki en zorlu deplasmandır. En azından biz Fenerbahçeliler için öyledir diyelim yahut. Gerçi Bursaspor'un kendi evinde en son bir lig maçında geçen sene Kasım ayında kaybetmiş olması da yeterince mühim bir işarettir herhalde buna.

Maça dönecek olursak, bu maçta Fenerbahçe'nin en çok aradığı adam şüphesiz problem adam Emre'ydi. Kendisini malum sebeplerden ötürü pek sevmediğimi defalarca kez yazdım buradan ama bu sene takımın en iyisidir. Bunu görmezden gelemeyiz. Emre'nin eksikliğinde orta alanda oyunu dikine oynayacak adam sıkıntısını çekti Fenerbahçe. Bu da kontra toplarda beceriksizliğe yol açtı şüphesiz. Bu bölgedeki Cristian ve M.Topuz çok sıradan oyuncular. Cristian topu 10 metre öteye atamıyor. Bu yüzden daha çok yan ve geri pasları tercih ediyor. M.Topuz ise belki de ilk onbir çıkmış olmanın verdiği heyecanla, "etliye sütlüye dokunmayayım aman, yoksa hata yapar madara olurum" derdindeydi.. Bonservisine o kadar para saydığınız bir adamın bu kadar sıradan gözükmesi, endişe vericidir. Biz bu kez iyi niyetli yorumlayalım olayı ve yukarıda söylediğim sebepten kötü gözüktüğünü düşünelim.


Esasında maçı yorumlamak da güç olacak. Zira hakem maçın önüne geçmiştir. Bir futbol müsabakasında, hakem maçın önüne geçiyorsa, o hakem başarısızdır. Dünkü maçın hakemi de çok kötüydü. Futbol yumuşakların oyunu değildir, tamam ama, haddini aşan sertlikte bir maç oldu. Sertliğe destur verirken ölçüyü kaçırırsanız, daha sonra hakeme elini kolunu sallayan da olur, üzerine yürüyen de.. Maçın ağırlığını kaldıramadı Deniz Çoban. Hatta şu haliyle mahalle maçı yönetse, onun bile ağırlığını kaldıramayacak gibi gözüktü.

Hakemin dengesiz tavırları ve kararları Fenerbahçeli oyuncuları çığırından çıkardı belki de ama, sürekli olarak Fenerbahçe aleyhine verilen her kararın ardından hakemin üzerine çullanmayı, sevimsiz buluyorum. Galatasaray'ın 4 yıllık serideki başarısında da böyle sevimsiz duran hatta bir rakipleri olarak beni gıcık eden hakem didişmeleri çoktu. Ona "tu kaka" derken, tuttuğum takımın futbolcularının yaptığı benzer hareketleri görmezden gelemem. Umarım bu anlamsız hareketlerden çabuk kurtuluruz.

Tekrardan maça dönecek olursak, maçın 70.dakikasında Semih'i oyuna almak dışında başka bir planı olmadığını düşündüğümüz Daum'a hoşgeldin demiştik, geçtiğimiz haftalarda. Dün gece bizi hayli şaşırttı. İkinci yarıya değişikle başladı. 70.dakikadan önce ikinci değişikliği yaptı ve Güiza'nın döküldüğü maçta, aynı zaman da Fenerbahçe'nin ileride top tutmasını sağlayacak yegane isim olan Semih'i oyuna almayı hiç düşünmedi bile. Türk Milli Takımı'nın golcüsünü yedek kulübesinde oturtan bir takım olduk. Bravo! Başarıya giden yol, yedek kulübesinin zenginliğinden geçer demiştik geçmişte ama Semih'e sıra gelmeyecek kadar zengin olmayı bünyelerimiz kaldırmayabilir. Umarız, Herr Daum geçmişte yaptığı gibi bundan sonraki maçlarda bizlere Semih'i göstermemezlik yapmaz.


Bursaspor'da Sercan'ı özellikle izledik tabii. Lakin Fenerbahçe iyi kapandı. Boş alan bırakmadı Bursaspor forvetlerine. Haliyle etkisiz göründü genç Sercan. Kendisini iyi kapanan takımlara karşı geliştirmenin yollarını aramalı deriz naçizane.

Son olarak Alex..Alex..Alex diyoruz.. Bambaşka bir adam. Golde topu kontrol edişi, ve sağ ayağıyla topu köşeye harika bırakışı.. Tek kelimeyle "muazzam".


İyi ki varsın Alex! Sen gittiğinde ne yapacağız? Düşünmek dahi istemiyorum.