Antalyaspor 1 Fenerbahçe 2

Maç öncesindeki hava gerginliğe sebebiyet verecek türdendi. Antalyaspor yönetiminin fahiş bilet fiyatları politkası (şimdi kesin birileri sizin tribünleriniz çok mu ucuz der? e be birader onu da eleştiriyoruz, aç gözünü iyi seyret etrafını..), sanaldan sallamayı meziyet bilen klavye silahşörleri ve Antalyaspor Teknik Direktörü'nün bütün hedeflerinin Fenerbahçe'nin 6 da 6'lık performansını sonlandırmak olduğunu ifade etmesi. "Antalyaspor'un bu sezonki hedefi nedir?" sorusunun yanıtı şu herhalde: "Fenerbahçe'ye çelme takmak". Gülmeyin! Mehmet Özdilek'in hafta boyunca yaptığı açıklamaları takip edince bu gerçek ortaya çıkıyor.

Fenerbahçe'nin maçının olduğu saatte nikah olur mu? E tabii bizim halaoğlu Beşiktaşlı olunca iplememişler böyle bir ayrıntıyı. Bu işin şakası tabii. Genç çiftimize buradan da tebriklerimi sunayım fırsattan istifade. Fazlasıyla kişisel olan bu detayın ardından, göz ucuyla takip edebildiğim maçın üzerine birkaç cümle yazayım, yazıyı bitereyim..

Attığımız golleri ve Kazım'ın direkten dönen şutunu iyi görebildim sadece. Maçın geri kalanını iyi takip edebildiğimi söyleyemem.

Kazım ve Güiza'nın ne yapacağı merakla bekleniyordu. Güiza aynı kazmalıkla oynamış maçta. En azından müsait pozisyonlarda yaptıkları bunu gösteriyor. Kazım ise (üzerindeki forma nedeniyle ıslıklanmaması, yuhalanmaması gereken bir oyuncudur demiştik malum) gerek attığı golde, gerekse de diğer gollük pozisyonlardaki varlığıyla, motive olduğunda bu takım için önemli bir silah olabileceğinin sinyalini verdi denebilir.

Yunus Yıldırım'ın Uğur Boral'a yapılan o harekete penaltı verememesi şaşırtıcıydı. Güzal bir gol yedik tabii, onu da es geçmemek lazım. Eleman iyi vurdu. Bir de 90. dakikada gelen golde sanki bir mahallle maçı havası vardı. Çocukluğumuzda böyle 4-5 kişi rakip kalede pozisyon bulur, yanımızda boş olan arkadaşa pası verirdik, o da boş kaleye topu yuvarlardı. O geldi aklıma.

7 de 7... Devamı gelir inşallah.
Perşembe'ye konsantre olma vaktidir..