...

Sen sıcacık yatağında uyuyorken, bu vatan 15 şehit verdi.. diye devam eden bir mesaj aldım az önce. Direk bana yazılmış bir mesaj değildi bu tabii, vatansever kişilere yolla şeklinde bitiyordu çünkü. Hani sürekli söylenen cümledir bu, biz sıcacık yatağımızda yatıyorken, askerlerimiz dağdaki şerefsizlerle savaşıyor kelamı. Bi okuruz şöyle geçeriz ya da dinleriz bi yerde yine geçeriz. Neden böyle bilinmez.Dün akşam haberlerinde şehit cenazelerini izledim. Yine içim parçalandı, yine gözlerimden yaşlar süzüldü. Tanımadığın insanlara ağlamak..ama bu vatanın evlatlarıydı onlar, 20li yaşlarda gencecik bedenler..kelimenin tam manasıyla şehit onlar..Peki 10dk. sonra ne oldu? Yine muhabbete devam.Böyle mi olmalı? Tabii ki hayır..ama yapacak bir şey de yok.Sanırım yapabileceğimiz tek şey onlara dua göndermek.Kendini avutuyorsun, dedi bir vatandaş. Duanın ne yararı olabilir? Orasını bilemem, ben sadece şu an için yapabileceğimin en iyisini yapmaya çalışıyorum, o da manevi destek olmalı.